بررسی GTA 5: تقلیدی خیره کننده اما هیولایی از زندگی مدرن

در حدود یک سال گذشته یک نظریه خاص وجود داشته است که تلویزیون «باکس ست» جایگزین فیلم‌ها به‌عنوان شکل ترجیحی سرگرمی انبوه و معنادار فرهنگی شده است. امثال Breaking Bad، The Wire و Homeland هستند که در حال حاضر به ما از زندگی مدرن می گویند، به جای شیرینی های سه پرده ای ساده هالیوود. با این حال، Grand Theft Auto V به آینده‌ای اشاره می‌کند که در آن بازی‌ها این نقش را بر عهده می‌گیرند – یا حداقل آن‌ها به طور فعال به دنبال آن هستند. برخلاف گستره وسیعی از سرگرمی‌های شگفت‌انگیز که صنعت بازی‌های ویدیویی تولید می‌کند، این مجموعه را نمی‌توان با خیال راحت در کبوتر سوراخ کرد یا توسط غیربازیکنان نادیده گرفت. در دهه گذشته، Rockstar بر درک عمومی از آنچه که بازی های ویدیویی هستند یا می توانند باشند، پتک زده است. اکنون با نیروی بی رحمانه ضربه زده است.

GTA V که عمدتاً در شهر پر زرق و برق سطحی لس سانتوس، آینه‌ای تاب‌دار لس‌آنجلس، روایت می‌شود، داستانی گسترده از دیوانه‌های جنایتکار است که در مسیر شغلی پر از خون به سمت جهنم خود تخریب می‌شوند. مایکل اراذل میانسالی است که شیفته فیلم است و پس از یک دزدی ناموفق سالها پیش، با فدرال رزرو قرارداد حفاظت از شاهدان را امضا کرد. هنگامی که شریک قدیمی او تروور، یک جامعه‌شناس که در صحرا پخته می‌شود، در شهر پیدا می‌شود، این دو با یک بچه سیاه‌پوست جوان به نام فرانکلین، که قصد دارد محله‌اش را ترک کند، متحد می‌شوند. هدف، چند شغل پردرآمد نهایی است، اما خشم شدیدی بین ترو و مایکل وجود دارد که به گذشته‌های دور بازمی‌گردد، یک فیوز وزش‌آلود که تمام مسیر را از طریق قتل عام دنبال می‌کند.

این قالب سه شخصیتی، روایت را رها می‌کند و نیاز ناخوشایند را برای حضور یک قهرمان در همه جا کنار می‌گذارد و همه چیز را در این دنیای وسیع شاهد است. جابه‌جایی بین شخصیت‌ها را می‌توان در هر زمانی هنگام خارج از ماموریت انجام داد، و هر سه پروژه‌های حیوان خانگی کوچک خود را دارند که با آن‌ها درگیر می‌شوند، تنوع و چند شگفتی سرگرم‌کننده را اضافه می‌کنند: تغییر به Trevor معمولاً شامل برخی عملکردهای بدنی یا اپیزودهای خشونت‌آمیز عجیب می‌شود. مایکل باید خانواده ناکارآمد خود را مدیریت کند. و پوشاندن همه اینها توطئه بزرگی درباره سازمان های دولتی متخاصم و میلیاردرهای فاسد است.

نتیجه یک شادی بی‌نظیر در میان سینما و ادبیات ژانر است: روسای مافیای روان‌پریش، باندهای موتورسواری دیوانه، سه‌گانه‌های ترسناک بیگانه‌هراسی، ماموران مخفی فاسد و تهیه‌کنندگان فیلم بدبین – داستان‌های آن‌ها به هم می‌پیچد و به هم متصل می‌شوند و در اطراف زندگی قهرمان‌های ما می‌چرخند. گاهی اوقات سرگیجه‌آور است، اما به طرز عجیبی متقاعدکننده است، و تأثیر درام‌های چند رشته‌ای مانند The Wire آشکار است.

کهنه سربازان GTA هنوز متوجه خواهند شد که بازی در زیر آن چگونه کار می کند. پشتوانه ای از ماموریت های داستانی وجود دارد که گیمرها برای پیشرفت باید آنها را انجام دهند، اما فراتر از آنها طیف گسترده ای از برخوردهای پویا، تلاش های جانبی و سرمایه گذاری های پول ساز، از خرید ملک گرفته تا مدیریت باشگاه ها و بازی در بورس (که هوشمندانه است) وجود دارد. به رویدادهای درون بازی واکنش نشان می دهد و به شما این امکان را می دهد که با خرید سهام مناسب در زمان مناسب، پول بیشتری به دست آورید). بیشتر وظایف داستانی، تغییراتی در یک موضوع هستند – به جایی بروید، چیزی شلیک کنید، به عقب برگردید – اما مانند همه حلقه‌های بازخورد بازی ویدیویی، لذت سیستم در اجراست. و پسر GTA V را اجرا می کند.

گفتن خیلی بیشتر به معنای از بین بردن سرگرمی اکتشاف است، اما مطمئن باشید که شیرین کاری های دیوانه کننده وجود دارد، تخریب های عظیم وجود دارد، سلاح های درجه نظامی وجود دارد، و از شما خواسته می شود که از هواپیما بیرون بپرید. و هلیکوپتر. با ترکیب مقیاس مطلق محیط با موتور فیزیک عالی، این فرارها همه چیز را به سمت شما پرتاب می کنند، از سرقت بانک روستایی گرفته تا تعقیب و گریز جت اسکی، تا کار با ماشین آلات صنعتی عظیم. دزدی‌های بزرگ‌تر به ماموریت‌های آماده‌سازی کوچک (پنهان کردن ماشین‌های فرار، انتخاب ماسک‌های جدید) نیاز دارند که به ایجاد تنش کمک می‌کنند و به طور ظریفی به این احساس می‌افزایند که کاری که همه ما در اینجا انجام می‌دهیم این است.

بازی در نسخه خودمان از فیلم Heat مایکل مان. در حالی که ایده‌های خاصی چندین بار دوباره بسته‌بندی می‌شوند و مستقیماً به سمت شما سرازیر می‌شوند، شما با هجوم کنش‌های سرخوشانه و شوک همراه می‌شوید – بیشتر به این دلیل که دنیا به نظر می‌رسد و رفتار می‌کند که انگار همه اینها منطقی است.

در واقع، Rockstar North جهانی خارق‌العاده ساخته است که نه تنها به‌عنوان یک محیط هیجان‌انگیز و متنوع، بلکه به‌عنوان یک طنز پوچ و نیهیلیستی در جامعه غربی عمل می‌کند. تلویزیون واقعیت، مجلات افراد مشهور، رسانه‌های اجتماعی، جراحی پلاستیک، کتاب‌های روان‌شناسی پاپ – همه از طریق تبلیغات اغلب خنده‌دار در بسیاری از ایستگاه‌های رادیویی و تلویزیونی بازی، وحشیانه می‌شوند. حتی خود بازی ها هم ضربه می خورند: تبلیغی برای Righteous Slaughter 7 نوید «هنر واقع گرایانه کشتار معاصر» را می دهد.

این فقط به جزئیات اضافی محدود نمی شود، بلکه به روایت می رود. در یک نقطه دفاتر یک شبکه اجتماعی غول پیکر به نام Lifeinvader را می بینیم که ملغمه ای از فیس بوک، اپل و گوگل است. همه کارکنان شورت باری می پوشند، در مورد لبنیات ارگانیک بدون لاکتوز ناله می کنند و با مدیر عامل خود با احترام مذهبی رفتار می کنند. ما همچنین ماموران فاسد FBI و CIA (که در بازی FiB و IAA نامیده می‌شوند)، به تجارت مواد مخدر و تولید تهدیدات تروریستی می‌پردازند تا بودجه خود را بالا نگه دارند. همه در حال ساخت هستند، همه خطرناک هستند، و بازی از اینکه ما را به عنوان یک شرکت کننده مشتاق وارد میانه بازی کند، لذت می برد.

در عین حال، دعواهای مسلحانه باله های خشمگین و احشایی است که با بازدیدهای منظم از فروشگاه های مجهز Ammu-Nation تقویت می شود. در حالی که GTA از Red Dead Redemption چیزهای زیادی در مورد محیط های ارگانیک یاد گرفته است (مناطق روستایی سن آندریاس مملو از حیات وحش هستند)، سیستم های بازی خود را از Max Payne آموخته است. مبارزه فوق العاده روان با انواع گزینه های هدف گیری مناسب و کاربردی و مکانیک پوششی است که تقریباً به طور نامحسوس کار می کند – بزرگترین تمجیدی که می توانید برای این مفهوم داشته باشید. بیشتر رویارویی‌های روی صحنه که بیشتر توسط تخیل بازیکن محدود شده‌اند تا توانایی، چالش‌برانگیز نیستند، اما تماشایی هستند – و این نکته است. شما باید درک کنید که Grand Theft Auto V واقعاً یک بازی در مورد داستان یا مکانیک نیست، حتی اگر بخواهد – یک بازی در مورد تماشا و تجربه است.